Paranoja –objawy

Paranoja czyli zespół różnego rodzaju uporządkowanych urojeń i nieuzasadnionych leków, które mimo leczenia mogą nękać człowieka przez całe życie. Paranoja jest zaliczana do chorób o niewyjaśnionej etiologii, więc trudno wskazać jakie są przyczyny powstawania paranoi. Człowiek cierpiący na paranoję ma logicznie ze sobą powiązane urojenia. Najczęściej są to urojenia: wielkościowe (czyli przekonanie o własnych niezwykłych zdolnościach),prześladowcze (osoba taka jest niezwykle podejrzliwa, cały czas węszy spiski), hipochondryczne (przekonanie, że osoba chora ciągle ma objawy różnych chorób) i erotyczne (przekonanie, że chory jest obiektem miłosnym innej osoby). Osobom cierpiącym na paranoję oprócz urojeń nie towarzyszą omamy ani inne objawy schizofrenii. Osoba cierpiąca na paranoję zazwyczaj ma zaburzenia osobowości, wycofuje się z kontaktów międzyludzkich, jest nadmiernie podejrzliwa i wrogo nastawiona do ludzi, jest bardzo wrażliwa na krytykę i lekceważenie, nie potrafi wybaczać, jest nadpobudliwa i nerwowa a nawet agresywna. Lekarz może stwierdzić paranoję dopiero po dokładnym przebadaniu pacjenta, wykluczeniu wszelkich urazów głowy, nadużywania leków, narkotyków i alkoholu. Często też wyznacznikiem jest wiek, ponieważ osoby młode wykazując powyższe objawy częściej cierpią na schizofrenie natomiast osoby starsze na paranoję. Osoby cierpiące na paranoje powinny zgłosić się do lekarza psychiatry, który zdiagnozuje bądź wykluczy chorobę i skieruje na leczenie. Paranoje leczy się przede wszystkim środkami farmakologicznymi – lekami psychotycznymi. Jednak także psychoterapia ma ogromne znaczenie w leczeniu paranoi.

Zobacz więcej >>